معماری ایرانی همواره پر از زیبایی و رمز و راز بوده است. زیبایی آن که کاملا مشخص است و حرفی در آن نیست اما درباره پر رمز و راز بودن آن، حرف‌های زیادی برای گفتن وجود دارد. ریزه‌کاری‌ها و جامع‌نگری به کار رفته شده در طراحی و فلسفه‌ای که پشت ساخت هر بخش از سازه‌ها و بناهای ایرانی وجود دارد نشان از درک عمیق معماران هنرمندی دارد که از زمانه خود بسیار پیش‌تر بوده‌اند. یکی از مصادیق این هوشمندی، ساباط است. سابات یا ساباط، معبری دالان مانند با سقف است که در مسیرهای طولانی بالای سر رهگذران قرار می‌گیرد و مانع از تابش آفتاب و آزار آنها می‌شود. ساباط بیشتر در شهرهای گرمسیری ساخته می‌شده و نمونه‌های آن را می‌توان در اردکان و کوجه های تاریخی این شهر مشاهده کرد.
